insan ilişkilerinde yapılan hatalar

(bkz: sorunlara insanca yaklaşmak) evet en büyük hata bu babuşlar.

ilişki direk hata zaten fazla kurcalamanın anlamı yok :d (bkz: bekarlık sultanlıktır) edit: bunu sevgili olma ilişkisi ile ilgili söyledim. bu da insan ilişkisi sonuçta.

(bkz: saygısızlık)

kendinizden çok karşı tarafı düşünmek. yapmayın etmeyin arkadaşlar....

ilişki denilen şey iki kişi arasında yaşanılan özel paylaşımlardan ibarettir, bazen mutlu olup kahkahalar atılır bazen de birlikte ağlar ve yeri geldi mi hiç yoktan büyük tartışmalar yaşanılır bunlar yaşanırken hep o iki işi arasında yaşanıp, halledilmesi gerek yani ilişkiye üçüncü şahısları dahil etmek yok dert yanayım yok dışarıdan bir göz olarak değerlendirsin vs vs son derece yanlış olandır hatasıyla, doğrusuyla insan ne yaşarsa kendi başına yaşamalı (bkz: bir musibet bin nasihatten iyidir) kişi kalbini dinledikten sonra -içten bir şekilde- hemen hemen her türlü olayda kendisi için en doğru kararı alacaktır velhasıl üçüncü şahıslara yer olmamalı

ya ne gerek var gidin doğa ya açılın...

bağlanmayın

fazla samimiyet cidden en sevmediğim olay gereksiz kolpa yavşaklarla fazla samimiyet kurmuyorum,bazen bakıyorum samimi olmuşuz ama sonunda illa kavga ederken buluyorum kendimi.

(bkz: güvenmek)

herkes aynı olacak değil ya! deyip güvenmek ve herkesin aynı oldugunu yeniden yeniden öğrenmek....

- kişiyi haddinden daha fazla sevmek,değer vermek.

hak etmeyen kişiye gerekenden fazla değer vermek ve gereğinden fazla güvenmek.

destek olunca senin de zamanı geldiğinde destek alacağını sanmak.

üstte arkadaşımın belirttiği gibi haddinden fazla değer vermek. ne demişler "haddiden fazla değer soytarıyı kral eder." bir diğer nokta ise, empati yoksunluğu. empati kuramıyoruz, karşımızdakini anlayamıyoruz. hayata sadece kendi cephemizden bakmak yanlış.

olmuyorsa olmuyordur abi uzatmanin anlami yok. i̇kinci şans ilkine ihanettir diyip yoluna bakicaksin ne başın ağrıyacak ne başka bir yerin. kafan rahat herkes rahat. bırakın bir şansi daha hak ediyordur ayaklarini. kimse ikinci bir şans felan haketmiyor hak edemez. sizi üzmüşse sizin caninizi yakmışsa durup dururken gelip kufuretmenize neden oluyorsa ismi noktayi koymayi bileceksiniz.

hemen kaldırmak

haddinden fazla sevmek herkesi kendi gibi görmek aşırı güven..

sıkıntı değer vermek değil verdiğin değerini karşındakine fazlasıyla göstermek

herkesi insan saymak

Bir örnek üzerinden düşüncemi belirtmek istiyorum. Az önce çocuklar sokakta top oynuyorlardı. Birbirlerinin kalelerine gol atmaya çalışıyorlar. Bir tanesi durup dururken dolu yağıyor diye bağırdı. Büyük ihtimalle bunu diğerinin dikkatini dağıtıp kalesine gol atmak için yaptı. Diğer çocuk da heyecanlandı ve bu tuzağa düştü dolu yağmamasına rağmen. Genel olarak biz insanlar sanki kendimizden çok başkalarının söylediklerine inanmaya daha çok meyilliyiz. Diğer insanların ne düşünüp ne yaptıkları bizim hayatımızda daha önemli gibi. Neden böyle ki bu? Dolu yağıyor mu diye kendi kontrol edebilecekken arkadaşının lafını dinleyen çocuk gibi neden kendimize güvenmekten aciziz? Buraya üstad Serdar Ortaç'tan bir bkz bırakıyorum... (bkz: kafamda deli sorular )

kendinizi kimseye uzuun uzuun açıklamaya çalışmayın, siz ne kadar çalışırsanız o kişi bi şeyleri daha da naza çekecektir. bi de karşınızdaki kişiyi değiştirmeye çalışmayın gerçekten. o kişiyi o haliyle kabul ettiysen ne diye değiştirmeye çalışıyosun

karşındakini insan yerine koymak. bazıları insan yerine konulmaya alışkın olmadığı için bu durumu yönetemeyebiliyor. tanım: genellikle kendimizi üzdüğümüz hatalardır.

Karşında ki insanı kendin gibi zannetmek. Bu kadar saf kalpli olmak zorunda mıyız ya..

İki insan arasında sık yapılan hata kendilerini tam anlamıyla tanımadan,aralarında çok şey yaşamaları ve paylaşmaları.

Tek taraflı çabalamak ve yalan söylemek. Biri kişiyi, diğeri varsa güveni bitirir, yazık etmeyin kendinize ve karşınızdakine.

Sürekli konuşmak karşındaki adam ne anlatıyor önce bi dinle cevap verilmesi gereken bi şeyse cevap ver her lafa balık gibi atlayıp hemen kendinden bir şeyler anlatma.yıl olmuş 2020 amk çocukları az bi dinleyin

bence en büyük hata ihtimalleri hesaplamamaktır. görüyorum bazen. inciniyor insanlar. e bre amına kodumun seni incitmesine izin veriyon sonra ben incindim ühüüüü. lan dalyarak niye izin veriyorsun böyle bir şeye. yanlış anlamayın ben insan ilişkilerinde ustayımdır ama bu lafları kendime de söylerim. diyebilirsiniz tabi, "ne yani kimseye güvenmeyelim mi" güvenmeyin arkadaşım. eğer sonunda ağlayacaksanız güvenmeyin. unutmayın ki her insanın içinde iyilik ve kötülük vardır. en iyi insan bile sizi şaşırtabilir. sosyal mesafeyi koruyun işte moruk. sonra ağlarsınız. "tüm karılar/erkekler aynı.", "dost dedik arkamızdan bıçakladı", "artık kimseye güvenmiyorum". vs. ağlamayın lan. kendi düşen ağlamaz. haydi bakim.

Şimdi oturup bu konuda satırlarca yazı yazıp insan ilişkilerinde neye dikkat edilmesi gerektiğini anlatabilirim. Ama yapmayacağım. Çünkü gerek yok. Tecrübe edinerek öğrenmek gerek bazı şeyleri. Fakat şahsi tavsiyem ne olursa olsun bi kendinize dönüp "burada neyi yanlış yaptım veya neyi daha iyi yapabilirdim" diye sorun.

İnsan ilişkisi başlı başına bir hata zaten.

Çok ısrarcı olmak. Arkadaş olur, dost olur, sevgili olur... Her şeyi dozunda bırakmayı bilmek gerek.

güvenmek.

Karşı tarafın kafasındaki tüm soru işaretlerini erkenden gidermek. Güç gizden gelir, eger iliskilerde kafadaki tüm soru isaretleri ve gizem giderse kendini açan kisi karşıdakinin gözünde banallesir ve soguma kacınılmaz olur.

Birden samimi olmak.Her şeyini anlatmak. Aşırı tehlikeli çünkü bazı insanlar bunu suistimal edip henüz öğrenmemesi gereken şeyleri vaktinden önce öğrenebilir ve size kaşı kullanabilir.

Kendinden taviz vermek. Arkadaş olmuşsun, sevgili olmuşsun, eş olmuşsun, akraba olmuşsun...farketmez. Kendinden taviz verdiğin an en büyük hatayı yaptığın olur.

kurulması

Samimiyetin sınırlarını net, anlaşılır bir şekilde çizememek. Geçenlerde birinin samimiyetine güvenip ufak bir şaka yaptım, güvenmemem gerekiyormuş onu anladım. Aslında karşımdaki insanın tutarsızlığıydı ama yine de can sıkıcı bir durumdu. Sınırlar önemli.

hayatının herhangi bir zamanında ve herhangi bir şekilde isteyerek veya istemeyerek hayatımızdan çıkarabilme ihtimalini düşünmemek. tek başımıza olduğumuzu unutmamak gerek.

Kendinden ödün vermek. Konu ne olursa olsun yaptığın şeyler gün olur ya yapmasaydına döner ya da bi kez yapmadığında değerin söner.

Bu yol senin yolun , yürümek isteyen zaten seninle gelecektir , çokta zorlamamak lazım .

Tanıştığımız insanın değişeceğini sanmak. Yalan abi bu gerçekten yalan. Bir insan yedisinde neyse yetmisinde de odur sözünü boşuna söylememişler. İnsanlar asla değişmiyor her zaman öyleydiler ama biz görmedik. Aslında gördük ama bilerek gözlerimizi kapattık ve onların değişmesini bekledik. Zamanımızı boşa harcadık

Karşıdaki insanı değiştirmeye çalışmak. Bunu 26 yaşında anladığım için bir şeyler kaybettik ama olsun..

bence samimiyet sınırını doğru ayarlayamamak. birkaç kişi dışında genel konuşmayı tercih ediyorum. bazı zamanlar mümkünse hiç kimseyle konuşmamayı. insanlar sınırlarını bilmiyor genellikle arkadaşlar maalesef.

Beklentiye girmek. Sonucu hep hayal kırıklığı oluyor

Güvenmek.

Vicdanlı olmak.

Ne kadar iyi tanırsan tanı, ilerde sana zarar verecek sırlarını vermek. Öküz hastalanınca bile ortaklığı bozanlar var, ölmesini beklemeden...

Doğru zamanda doğru kişiyi bulamadığımız için, hep yanlış insanlara denk gelmek.

Sadece dertlerinden bahsederek karşındaki kişiyi yormak, kendinden bahsetmesine olanak tanımamak.Sır vermek,hızlı samimi olmak,çabuk güvenmek.Son üçlü çok güçlü.Uzak durun.